شعر و عکس و خبر/علیرضا بهرامی

🔹 ‏مجموع آمار بازدید ترانه «دافی» (در صفحات رسمی و فن پیج های مورد تایید)، قبل از بازداشت: 19 میلیون پس از بازداشت : 44 م 🔻 «دورچی» قبل از بازداشت : 21 م پس از بازداشت : 38م 🔻 «روسریتو» قبل از بازداشت : 4.5 م پس از بازداشت : 17 م #بهمن_بابازاده @Bahman_Babazadeh

‍ 🔖 دستور ساواک برای اخراج اساتید دانشگاه تهران + فیلم 📌از سیمین دانشور تا مرتضی ممیز ▪️در نامه‌ای به تاریخ ۲۷ مهر ماه ۱۳۵۰، مدیرکل اداره سوم ساواک، فهرستی ۴۷ نفره از اساتید به‌نام دانشگاه تهران را جهت تصفیه به ریاست ساواک ارسال می‌دارد. این فهرست، طیف‌های متنوع سیاسی را در بر می‌گیرد و حتی شامل حال افرادی می‌شود که برخی از آنان حتی فعالیت سیاسی هم نداشتند. در میان برخی از نامورترین اساتید این فهرست می‌توان به کاظم حسیبی عضو هیئت موسس جبههٔ ملی، حمید عنایت پژوهشگر حوزهٔ فلسفه سیاسی، داریوش آشوری نویسنده و اندیشمند چپ‌گرا، سیمین دانشور نویسندهٔ شهیر سووشون، امیرحسین آریانپور جامعه‌شناس و فرهنگ‌نویس عضو حزب توده، ناصر پاکدامن اقتصاددان چپ‌گرا، مرتضی ممیز پدر هنر گرافیک معاصر ایران و محمدعلی اسلامی ندوشن شاعر، نویسنده و حقوق‌دان ایران‌گرا اشاره کرد. 📍 ادامهٔ مطلب @irdc_ir

✅ چهارشنبه ۸ شهریور برگزار می‌شود 🔸 آیین پایانی پنجمین دوره جایزه کتاب سال الوند آیین پایانی پنجمین دوره جایزه کتاب سال الوند روز چهارشنبه 8 شهریور ماه برگزار می‌شود. به گزارش دبیرخانه جایزه کتاب سال الوندآیین پایانی این جایزه بعد از دو سال برگزاری غیر حضوری، امسال و با همکاری انجمن علمی نقد ادبی ایران و مرکز تحقیقات زبان و ادب فارسی روز چهارشنبه 8 شهریور ماه برگزار می‌شود. این رویداد ادبی 5 سال است که به طور متناوب برگزار می‌شود و هر سال دو کتاب یکی به انتخاب هیئت داوران کتاب سال الوند و دیگری به انتخاب داوران انجمن علمی نقد ادبی ایران به جامعه ادبی معرفی می‌شود.  جایزه ادبی الوند با اعلام فراخوان سالیانه، کتاب‌های شعری را که در چهارچوب قوانین جاری کشور منتشر می‌شود مورد ارزیابی قرار داده و آثار برگزیده را معرفی می‌کند. لازم به ذکر است که آیین پایانی پنجمین دوره، روز چهارشنبه 8 شهریور 1402 ساعت 17 در دانشگاه تربیت مدرس، مرکز تحقیقات زبان و ادب فارسی سالن سعدی برگزار می‌شود. 🔹 آدرس اینستاگرام 🆔 https://www.instagram.com/jayezehadabialvand/ ◀️ کانال رسمی جایزه ادبی الوند 🆔 @jayezeyeadabiealvand

🔹 ما هنوز «روزنامه نگار» ایم و این بار در یک تجربه جدید و جذاب، با ماهنامه «عصر روشن» به نسل دایناسورها برگشته ایم... خوشحالیم و هیجان زده. من دبیر موسیقی این مجله هستم و نفس میکشیم با کلمات و کلی مطلب جذاب. حمایت مان کنید... #بهمن_بابازاده @Bahman_Babazadeh

آغاز «عصر روشن» با بحث‌های جنجالی 💫 شماره نخست ماهنامه فرهنگی هنری «عصر روشن» به صاحب امتیازی و مدیرمسؤولی علیرضا بهرامی، منتشر شد. در شماره نخست «عصر روشن» که 28 مرداد 1402 به دکه‌های روزنامه‌فروشی و کتابفروشی‌ها رسید، در بخش دست اول (ویژه یادداشت سردبیر) علیرضا بهرامی زیر عنوان «سایه روشن‌ ظل‌الله» با نگاهی به شعر و اندیشه رضا براهنی، نقبی زده است به گذشته و حال کانون نویسندگان ایران. و اما در بخش «کارگاه نمایش» (تئاتر) به دبیری محسن حسن‌زاده، پرونده‌ای را شاهدیم درباره چراغ تئاتر یا همان اجرا رفتن یا نرفتن در شرایط خاص اجتماعی. علاوه بر گفت‌وکو با علی شمس، از موافقان تحریم تئاتر، دیگر نوشته‌های این پرونده از امیرموسی کاظمی، مریم رودبارانی، عباس غفاری و ساسان پیروز است. همچنین در بخش «حوض روغن» (هنرهای تجسمی) به دبیری سعید اسلام‌زاده، هنر خیابانی به مثابه زیبایی‌شناسی اعتراض مورد توجه قرار گرفته است. احمد ابوالفتحی، مریم درویش و سعید فلاح‌فر در این بخش از مجله، درباره تجربه‌های ملی و بین‌المللی اعتراض از طریق هنر خیابانی مطلب نوشته‌اند. در بخش «قفسه پشتی» (ادبیات و کتاب) عصر روشن نیز به دبیری یاسر نوروزی، این پرونده خبری را می‌خوانید که چگونه می‌‌توان یک مترجم کتاب با درآمد میلیاردی شد. گفت‌وگو با مریم مفتاحی و ارسلان فصیحی از مبحث‌های این پرونده است. فرشید قربان‌پور نیز مروری داشته بر کتاب‌های میلیاردی و میزان درآمد مترجمانشان. آراء مترجمان سرشناس نیز در همین مقوله بررسی شده است. و اما در بخش «پشت پرده» (سینما) با دبیری مارال دوستی، به قاچاق فیلم با توجه به حاشیه‌های فیلم‌های «برادران لیلا» و «جنگ جهانی سوم» پرداخته شده و علاوه بر مرور تاریخی موضوع، زیر عنوان "جنایت بی‌دقت" نگاه کارشناسانی چون شهرام مکری، وحید آگاه، امین زندی، مجید برزگر، علی سرتیپی و غیره در قالب مصاحبه و یادداشت نقل شده است. تحلیل و نقد بی‌طرفانه هواداری محمدرضا گلزار نیز از دیگر مطلب‌های این بخش است. همچنین در بخش «سر خط» (رسانه) به دبیری محسن حدادی، پرونده‌ای برای سریال‌های امنیتی در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی، یکی از بحش‌های جنجالی شماره نخست ماهنامه «عصر روشن» را شکل داده است. در این پرونده نیز فاطمه شهدوست، زینب زارع و مریم سلیمانی، علاوه بر بررسی‌های روایی و تحلیلی خود، نگاه کارشناسانه جبار آذین، مهرزاد دانش، هومان فاضل، مسعود تکاور، احمد داوودی، پرویز فلاحی‌پور و غیره را زیر عنوان‌هایی چون خطر دوقطبی‌‌سازی، آینده سریال‌های امنیتی، وضعیت خطوط قرمز و چالش‌های بازری برای امنیتی‌ها منعکس کرده‌اند. در بخش «فالش» (موسیقی) نیز به دبیری بهمن بابازاده، علاوه بر تحلیل و خبرهایی درباره دور جدید کنسرت‌ها زیر عنوان بازگشت نسل دایناسورها، گفت‌وکویی با نخستین طلبه جوانی که با لباس به کنسرت موسیقی پاپ رفته، منتشر شده است. در بخش «خط سوم» و «گریز از مرکز» نیز به دبیری سیدمحمد طباطبایی، به‌تریتب، تحلیل رویدادهای فرهنگی هنری در عرصه ملی و نیز نقدی بر رویدادهای فرهنگی هنری در استان‌ها مورد توجه قرار گرفته است. «همخونه» نیز نام داستانی به قلم مائده مرتضوی است که قسمت نخست آن در بخش «سریال ایرانی» (داستان دنباله‌دار) ماهنامه «عصر روشن» آمده است. «انجمن شاعران زنده» عنوان بخش شعر این مجله فرهنگی هنری است که به انتشار شعرهای منتشرنشده شاعران می‌پردازد؛ از جمله در شماره اول، شعرهایی از محمود معتقدی در رثای کیومرث پوراحمد، احمدرضا احمدی و احمد شاملو. شماره نخست ماهنامه فرهنگی هنری «عصر روشن» را به مدیریت هنری «حمیدرضا بیدقی»، در قطع رحلی و تمام رنگی، از کتابفروشی‌ها و دکه‌های مطبوعاتی، به بهای 75 هزار تومان، می‌توانید تهیه کنید. پایان پیام 💫💫💫💫💫

🔹 ۱۵ بهمن ۱۳۹۱. بازگشت «حبیب» به ایران بمب خبری آن سال بود. حبیب چندباری در ساختمان دفتر موسیقی دیده شده بود و انتشار عکس هایش در خیابانهای تهران رسانه ها را به هول و ولا انداخته بود که خبر درست است و حبیب ایران است. جزییاتی که من از ورود حبیب به ایران داشتم، خطرناک بود. نمیشد (و نمیشود) بخش زیادی از آنرا نوشت ولی این گفتگوی اختصاصی من با «حبیب» گفتگویی بود که خیلی از حرفهای نگفته را بالاخره زد. برای گرفتن این گفتگو از دو گِیت رد شدم و بازدید بدنی شدم! دیدار حضوری من و حبیب جوری لذت بخش بود که از ثانیه به ثانیه آن لذت بردم و ایشان را شخصیتی بسیار مودب و خوش برخورد دیدم. اولین جمله حبیب به من میخکوب ام کرد: «از چشمات باید ترسید!». و بعد در ادامه گفت: «این «فاک نیوز!» رومیشناسی؟ چرا انقدر علیه من مینویسد؟!». منظورش «فارس نیوز» بود و من چون یخ ام باز نشده بود، جوابی نداشتم! فقط «ایسنا» جرات و جسارت نشر این گفتگو را داشت و بعد از انتشار موج خبری بزرگی را باعث شد. ۱۷ روزنامه صبح فردا آنرا بازنشر کردند و بعدها شنیدم که خیلی جاها برای حذف مصاحبه از ایسنا ورود کرده بودند که «علیرضا بهرامی» محکم پای مصاحبه ایستاد و حذف نشد... چند سال بعد در رامسر نشستیم و گپ زدیم و «ناهید خانم» (همسر حبیب) همیشه از دوری پسرش «محمد» می‌گفت و حالش گرفته بود. ناهید خانم بعد این مصاحبه نگران حبیب بود و تا مدت ها تلفن من را جواب نمی‌داد تا صبح آن جمعه لعنتی که زنگ زد و گفت: «حبیب تمام کرد آقا بهمن...» 🔻 متن کامل گفتگوی من با «حبیب محبیان» در ایسنا: isna.ir/x4sQJp #بهمن_بابازاده #چهار_روز_تا_روز_خبرنگار_مانده @Bahman_Babazadeh

📛واکنش تند نماینده مجلس به اظهارات وزیر ارشاد درباره استخدام ۴۰۰ نیروی حزب‌اللهی ✍جلال محمودزاده: به جای استخدام نیروهای هم فکر، هم جناح و خودی در فکر هزاران جوان تحصیل کرده و نخبه‌ای باشید که سالانه بخاطر وجود همین رانت‌ها سرخورده می‌شوند و از ایران مهاجرت می‌کنند! 🔴 #تلخندسیاسی‌ 👇 @Talkhand_Siyasi2

وزیر محترم چنان فرموده‌اند‌ «۴۰۰ نیروی جوان حزب‌اللهی تا پایان تابستان وارد این وزارتخانه می‌شوند تا تغییر در بدنه به وجود آید» که انگار تا به امروز شاگردان هایدگر و‌ هابرماس به سرپرستی لوس ایریگاری وزارتخانه را اداره می‌کرده‌اند! :) حسین جاوید @Virastaar

✅وزیر ارشاد و ۴۰۰ جوان حزب‌اللهی و مرجفون! ✍️احمد زیدآبادی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از ورود ۴۰۰ جوان حزب‌اللهی به وزارتخانهٔ تحت امرش تا آخر تابستان خبر داده است تا بدنهٔ آنجا را تغییر دهند. زشتی وعدهٔ وزیر ارشاد بر هر آدم آشنا به مبانی حقوقی و سیاسی دولت‌های ملی در عصر کنونی آشکار است، اما زشت‌تر از آن اینکه آقای اسماعیلی زشتی وعدهٔ زشت خود را درک نمی‌کند و در ملٱعام به تصمیم خود افتخار می‌کند. مبنای اصلی عدالت در جوامع کنونی، به رسمیت شناختن حقوق مدنی و سیاسی برابر تک تک اتباع کشور از طرف دولت‌هاست و همهٔ فرصت‌ها و مناصب مدنی و اداری و سیاسی باید بر اساس صلاحیت حرفه‌ای و تخصصی افراد توزیع شود. از نگاه وزیر ارشاد اما گویی مناصب اداری این کشور، ارث پدری قشر خاصی از پیروان یک عقیده به نام حزب‌اللهی‌هاست و باقی اقشار و طبقات مردم، هیچ حق و حقوقی در این زمینه ندارند. این نگاه، یعنی طبقه‌بندی جامعه به کاست‌های عقیدتی مختلف و توزیع حقوق و مزایا و امکانات و امتیازات اداری و اقتصادی و سیاسی بین اعضای یک کاست و محروم‌سازی کاست‌های دیگر از همهٔ آنها! آیا حق‌خوری و ظلم و تبعیضی زشت‌تر و استخوان‌سوزتر از این در دنیا یافت می‌‌شود؟ کدام عدالت یا انصاف حکم می‌کند که 400 جوان حزب‌اللهی تا دو ماه دیگر جذب وزارت ارشاد شوند و همزمان جوانان مردم گروه گروه در پی یافتن شغلی راه آوارگی در بلاد غربت را در پیش گیرند؟ با چه مجوزی، سرزمینی را که ملک مشاء تک تک اتباع آن است، به انحصار یک کاست عقیدتی در می‌آورید و بعد بر این تبعیض خانمانسوز نام عدالت می‌نهید؟ بسیار وحشت‌انگیز است که مسئولان کشور با مؤلفه‌های عدالت در دولت ملی، تا این سطح ناآشنایند و بعد دم از عدالت هم می‌زنند! با چنین وضعی، آقای رئیسی نگران شایعه‌سازی "مرجفون" است که بد را خوب و باطل را حق جلوه دهند. کدام حق؟ کدام باطل؟ روز روشن در برابر انظار عموم، به اِعمال تبعیض عقیدتی افتخار کردن و بعد نگران مرجفون بودن؟ متأسفانه دستگاه ذهنی برخی مسئولان چنان بسته است که این بحث‌ها هر اندازه هم که تکرار شود، به ذهن آنها راهی باز نمی‌کند. راه خود را می‌روند و کار خود را می‌کنند و این هم نتیجه‌اش! @Sahamnewsorg