خاطرات فردوس | khateratferdows

موسیقی استفاده شده در کلیپ عاشورایی امسال

🔻مراسم تاسوعا و عاشورای حسینی فردوس 🏴ما را دگر از روز جزا بیمی نیست چون بر دل ما عشق حسین ابن علی است 🔸️به عشق امام حسین و به نام تمام عاشقانش فیلمبرداران: مهدی اقلیما سیدناصرپناهی احسان اعتمادنیا 🔻این فیلم با کمک‌های مادی و معنوی  مردم فردوس ساخته شده است و در معنویت این اثر همه سهیم هستند باتشکر از همه دوستان عزیزی که در ایام محرم ما را یاری دادند تا این عاشقانه تهیه شود بالخصوص آقایان داود رضایی ،محمد مرشد و یاسر کرمپور و همچنین خادمین هیئات مذهبی موسی بن جعفر و فاطمیه طالار فردوس کمک حال ما بودند

🌺یا مقلب قلب ما در دست توست یا محول حال ما سرمست توست کن تو تدبیری که در لیل و نهار حال قلب ما شود همچون بهار 🌸 سالی می‌گذرد و سالی دیگر می‌آید و همه چیز نو خواهد شد.... 🔸️فیلمبردار:مهدی اقلیما 🔸️تدوین :سیدناصرپناهی 🔹کانال خاطرات فردوس 💠| @khateratrferdows |

❤️خدانگهدارتان❤️

🔸وطن من وطن  تنها میراثی است که هرگز نمی توان آن را خرج کرد، هدیه داد و یا فروخت کاری از گروه ایرانیاران

🔹جشن سده ومراسم آن در تون قدیم و فردوس قبل از زلزله شهریور 47 🔹 نویسنده :سیدحسین پناهی نکته قابل اهمیت اینکه جشن سده درشهر قدیم قبل از زلزله شهریو ماه 47 با شکوه خاصی برگزار می شد مردم شهر قدیم معتقد بودند که بابرگزاری اینگونه جشنها می توان شادی را به میان مردم آورد وبا جشن سده هر کسی می تواند شادی را با عزیزان خود  برگزار کند درآن زمان در شهر قدیم منازل دارای مطبخ بود که درون آن تنوری بود و نان می پختند ودرون هر مطبخ خانه ای بود جهت نگهدار ی هیزم که دری به سوی کوچه داشت وبه اصطلاح محلی معروف به هیزمدوبود بنابراین در شهر قدیم فردوس همچون شهرهای دیگر نیازی به جمع آوری بوته های هیزم برای شب جشن نبود بعد از ظهریابقول مردم آن زمان   (نمازدگر ) روز دهم بهمن که قرار بود چله بزرگ تمام شود و شب چله کوچک فرابرسد در کوچه  محله های شهر شور و حالی عجیب برپابود از درون هیزمدو ن مطبخ ها مردان  هر خانه به کمک فرزندان بوته های هیزم را از طریق راه پله گلی درون کوچه به پشت بام منازل می بردند درآن زمان نمای سقف خانه ها گنبدی شکل بود ودر فواصل پوشش خانه ها قسمتهائی در پشت بام قرار داشت که کاملا مسطح بود ودر اصطلاح محلی به آن قسمت ( نقل )می گفتندکه محلی برای آبرو برف وباران بود موقع برگزاری جشن سده بوته های هیزم را برروی هم درون یکی ازنقلها  می گذاشتندو خرمنی از هیزم بربالای پشت بام خانه درست می کردند در نقلی دیگر نیز مقداری بوته اضافی انبار می کردند تا شعله آتش برای پاسی از شب ادامه داشته باشد این کار درتمامی   پشت بام خانه های محله های شهر انجام می شد نزدیک غروب آفتاب که می شد مردان و پسران محله بربالای پشت بامها ایستاده بودند ومنتظر لحظه ای که پدرباکبریت بوته هیزم را آـتش بزندوانگار درتما م پشت بامها همه باهم هماهنگ بودندوآن لحظه آتش از تمامی پشت بامهای شهر شعله  ور می شد واهل خانه نیز در حیاط جمع می شدند و شروع به شادی می کردند آنهائی که بربالای پشت بام قرار گرفته بودند با شعله ور شدن آتش سرودی می خواندند و صدای خواندن سرود ازتمامی  پشت بامهای منازل به گوش می رسیدو سرود شایدنوعی از نجوای درون اهل خانه هابود که در طول ایام چله بزرگ براثر سرما و یخبندان سختی که بوده درون خانه و زیر کرسی ذغالی محصور شده بودند  و سرود نیز نوعی ادبیات عاطفی همراه داشت  و در واقع نوعی گفتمان به حساب می آمد وآن سرود چنین بود : (آهای آهای .سده  سده گلابی )  (.........)که  مصرع دوم به نوعی تحقیرگروه فرقه ضاله بهائیت را دربرداشته است (آهای پنجاه به نوروز)    (صد به غله) مصرع اول فاصله زمانی برگزاری جشن سده تاعیدنوروزومصرع دوم فاصله زمانی جشن سده تابرداشت محصول رادرپی داشته است که  معمولا قوت وخوراک آن زمان علاوه برگندم محصول جو نیز بوده است.  وباز می خواندند : (آهای زنونِ ِ شودار)    ( به غم گرفتار  ) –(  زنون ِ بی شو )   (چله بدر شو )   -  ( دخترون ِ دَ خَنَه)         (بر شو مِنَلَه) یعنی اینکه زنان شوهردار بابیکار بودن شوهرشان درفصل سرما ناراحت و غمگین بودند وزنان بدون شوهر ازتنهائی درون خانه نیز رنج می بردند وبا رفتن سرما می تواننداز خانه بیرون روند ودختران دم بخت نیز بارفتن سرما ویخبندان آماده رفتن به خانه بخت هستند. که خود یک نوع ادبیات عاطفی را به همراه داشته است وباز تکرار سرودو تاپاسی از غروب آفتاب وتاهنگام اذان مغرب آتش را روشن نگه می داشتند و شادی می کردند ودر پایان دعائی می گفتند وشکر خداوند را به جای می آوردند وازدرگاه خداوند طلب باران برای سال جدید می کردندو معتقدبودندکه اگر درآن شب باران رحمت الهی برزمین ببارد وخاکسترآتش  سده باآب باران شسته شود سالی که درپیش دارند سالی نیکو وپر ازرحمت وبرکت ازجانب خداوند خواهد بود . درآن زمان رسم براین بود که شب جشن سده در بیشتر خانه ها مادر بزرگها به کمک عروس و دخترانشان یک نوع غذای محلی می پختندکه معمولاآن شب آش جوش پره درست می کردند و شب تمامی بچه ها در خانه پدر بزرگ شام می خوردند و شب چراغانی را با سینی های مسی پر از خشکبارکه محصول سال قبل خودشان بوداز قبیل برگه زردآلو و هلو وجوزقند و کشمش و انجیر در زیرکرسی ذغالی با  نور چراغ توری تانیمه های شب می گذراندندومی خندیدندو شادی می کردند ودر آخر دستی به تغار داشی می زدند و با بیخ که ریشه خاری صحرائی بودوپس از جوشیدن درآب مایعی کفی ازآن بدست می آمدوبامخلوط کردن  شیره انگور واضافه کردن  دانه های بادیو(بادیان یا رازیانه ) کفی شیرین ومعطر تهیه می کردند وخود می خوردند و برای اهل کوچه و همسایه ها نیز می بردند یاد آن ایام وبرگزاری جشن سده بخیر https://telegram.me/khateratrferdows 👆عضويت درکانال خاطرات فردوس👆

#تیکه_کتاب وقتی نابغه‌ای حقیقی در دنیا پیدا می‌شود، می‌توانید او را از این نشانه بشناسید: تمام ابلهان علیهش متحد می‌شوند...! ✍🏽 #جان_کندی_تول 📕 #اتحادیه_ابلهان

کربلایی میرزامحمود متولی حبیبی کاسب بازارقدیم