#هنر
یکی از عناصر مهم هر انقلابی در طول تاریخ هنره و همه انقلاب های جهان بدون استثنا آغشته به هنرند. از انقلاب کبیر فرانسه گرفته تا انقلاب لیبی و مصر و تا انقلاب 57 ایران.
اگه دقت کنیم تو این اعتراضای اخیر ایران هم توجه بسیاری به هنر شد(که البته داریم راجب هنر انتقادی و اعتراضی حرف میزنیم). و اثار هنرمندان خارجی و داخلی تو شبکه های اجتماعی بسیار وایرال شده بودن.
اما بنظرم یکی از این اثار همونطور که حدس میزنین ترانه «برای» از شروینه. البته نه تنها اون اثر شروین که همه این پستا و توییتا راجب این موضوع مهماند. اما چرا؟
برگردیم به تاریخ ایتالیا
اوایل زنان کشاور(شالیزار اگه اشتباه نکنم) که از اوضاع ناراضی بودن یه تیکه شعر هایی رو زمزمه میکردن به صورت شعار وار که اصلی ترین بخشش همون «بلا چاو: خداحافظ ای زیبا» معروفه. اروم اروم اروم زنای کشاورز دیگه هم اینو خوندن و این اهنگ اروم اروم تکامل یافت تا اینکه آزادی خواهان، سیاست مدارهای مخالف و پارتیزان ها مخصوصا هنرمندا این اهنگ محلیو شنیدن و متوجهش شدن و عیب و ایرادات ادبیشو درست کردن و کامل ترش کردن و شروع کردن به خوندن.
این اهنگ با شور حماسی خونده میشد و برای پارتیزان ها یک حس شور و حماسی قویای رو منتقل میکرد و بهشون انگیزه زیادی میداد. تا اینکه این اهنگ تبدیل شد به یکی از اثر گزارترین اهنگ های تاریخ و جهان.
اگه به تاریخچه اهنگ "برای" هم توجه کنیم ابتدا توسط کاربران بصورت متنای کوتاهی در انتقاد به نقض حقوق بشر توسط ج.ا منتشر میشد تا اینکه شروین اومد و یه عده از اونارو کنار هم گذاشت و تبدیل کرد به اصلی ترین اهنگ اعتراضی ایرانیا و خب خیلیامون با شنیدن اون اهنگ و دیدن فشاری شدن حکومت روحیه گرفتیم
Show more ...