Our Side of the Story

ዘንድሮ ጊቢ ስመጣ I’ve encountered with a lot of people who know me from my socials. ይድነቃችሁ እና cause እኔንም ደንቆኛል...ከአንዴም ሁለቴም chaotic piece ነሽ አይደል? ተብዬ አድናቆት ተገልፆኛል:: I will be honest, these encounters make me feel loved and I’m very grateful. In real life እኔ...ግጥሞቼ ላይ or the pieces that are way ረዥም than me ላይ እንዳለችው Debbie reserved እና የተረጋጋሁ ሴትዮ አይደለሁም:: ስራመድ እዘላለሁ ወይ I’m dancing with my earphones in, or ሰማይ ሰማይ እያየሁ, ወይ ደግሞ ከሆን ካደናቀፈኝ ድንጋይ ጋር እያወራሁ ነው...ወይ ደግሞ የሰው ኑሮ አስቁሞ ምን ጉድ ናት የሚያስብል ሳቅ እየሳኩ ነው:: እንደ ሰው ተንገብግበን assumption ላይ የምንንጠለጠልው ጉድ አለ...ጌታ ያሳያችሁ...Debbie seems like a quiet and peaceful person ብለው መተው እየጮህኩ እና እንጣጥ እያልኩ ነፍሳቸውን ስረብሻት? እኔ assume አድርጉ አላልኩ? “Debbie ግን እንዲህ አይነት ሰው እኮ ጭራሽ አትመስይም" አሃ ሲጀመር ለምን ይመስላችሗል ነው ጥያቄው? በሰላም ሀገር ስለእኔ ቁጥብነት ወይ ሰውነት አለማሰብ እየተቻለ:: Anyways ህይወት እንዴት ናት?

አትሰቡ is አታስቡ but in Bahirdar’ian

Been getting lots of dms from y’all, አልሞትኩም እሺ? አትሰቡ💜

Yep I hate every term and concept associated with leaving, tickets, packing and the unknown. Can someone cry with me? Please and thank you.

Merry Christmas ሸጋ humans!

ወዮ እግዚአብሔር እንደ ሰው ቢሆን ኖሮ...ወዮ fr.

ባለ better assumptions, feel free to let me know.