Tadarok - تدارک کمونیستی

پسا حمله -۲ : مردی که میخواست سلطان باشد ... شب عجیبی بود این شب ۳۱ فروردین. در کوتاهترین مدت بورس های جهانی یک‌سره قرمز شدند، بیت کوین از ۶۴ هزار تا زیر ۶۰ هزار دلار سقوط کرد و قیمت نفت هم با جهشی ناگهانی از ۸۶ به بالای ۹۰ دلار رسید. خبر منتشر شده بود: اسرائیل حمله تلافی جویانه به ایران را آغاز کرده است.... ارتش کودک کش صهیونیست پس از روزها رجزخوانی، و بنابر گزارش‌ها دوبار عقب انداختن حمله تلافی جویانه برنامه‌ریزی شده، در شب تولد خامنه ای حقیقتاً بزرگترین هدیه را به وی داد. آبرو و حیثیت خود به عنوان یک ارتش ضربتی مهیب را در سینی طلائی به رهبر جمهوری اسلامی اهدا کرد. حمله با ۳ ریزپرنده یا کوادکوپتر به داخل ایران و با موشک به جایی در عراق؟ همین؟ این بود پاسخی که در چنته داشتند؟ باور‌کردنی نیست. برای ما روشن بود که اسرائیل به تنهایی توان مقابله با ایران را ندارد. قدرت ضربتی ارتش و نیروی دریایی اسرائیل هر چقدر هم که بالا باشد، کل نیروی مادی که اسرائیل در اختیار دارد در برابر توان فشرده و انبوه ایران – چه قدرت نظامی و چه قدرت اقتصادی و تنوع و عمق توسعه تکنولوژیک – تاب ایستادگی حتی برای یک دوره کوتاه مدت را نیز نخواهد داشت. آن هم در شرایط امروز جهانی که نه ایران، بلکه اسرائیل است که در سطح جهانی روز به روز منزوی تر می‌شود و رسما و علناً حتی توسط مقامات رسمی دول مختلف مورد لعن و نفرین قرار می گیرد. توان اسرائیل از نظر سیاسی دیگر حتی ناچیز هم نیست، به زیر صفر سقوط کرده است. و کشوری که از نظر سیاسی به چنین سطحی سقوط کرده باشد، توان نظامی خود را تنها هنگامی می‌تواند به کار بگیرد که در برابر حریف از برتری خورد کننده و قاطع برخوردار بوده و بتواند آن نیروی نظامی را برای جبران آن ضعف سیاسی به کار بگیرد. مگر نه اینکه جنگ ادامه سیاست است با ابزارهایی دیگر؟ مسأله برای اسرائیل اما این است که از چنین برتری نظامی ای برخوردار نیست. نه تنها خود او، بلکه حامیان فداکار او (و یا ولینعمتهای او – بسته به اینکه از کدام سو نگاه کنیم)، نیز از تأمین مهمات آن جبهه لعنتی در اوکراین درمانده اند و دیگر توان چندانی در آن‌ها باقی نمانده که دیگران را به هراس بیندازند. آن‌ها حتی حوثی ها را هم دیگر نمی ترسانند و رزمناوهایشان را یکی بعد از دیگری برای استراحت از دریای سرخ دور می کنند. تا چه رسد به ایرانی که از نظر نظامی در سطح منطقه -و لااقل از نظر موشکی - یک ابرقدرت نظامی است.... متن کامل: پسا حمله -۲ : مردی که میخواست سلطان باشد

‏(از برنامه عمل مصوب بین الملل سندیکاهای سرخ- سال 1921)‏ سطح زندگی توده های کارگر مبارزه‌ای که اکنون در کلیه کشورها رشد و توسعه می یابد برعلیه کاهشِ دستمزد و دشوار شدن شرایط کار می باشد. هر چقدر ‏هم کارگران عقب مانده باشند، هر چقدر هم توهمات رفرمیستی در میان توده ها اشاعه یافته باشد، دشواری روزافزونِ شرایطِ ‏کار، احساسِ اعتراض‌آمیزِ خفیفی را در دل آنها بیدار می کند. نه تنها سازمانهای رفورمیستی، بلکه حتی سندیکاهای کاتولیک، ‏سندیکاهای کارمندانِ دولتی که همیشه راست تر از سوسیالیسم رفورمیستی بوده‌اند و حتی قشرهایی از کارگران در حد این دو، با ‏تهدید پائین آمدن سطح زندگی شان، با طبقات حاکم و دولت به مخالفت می پردازند. مسائل مربوط به حقوق و شرایط کار محورِ ‏مرکزی مبارزه طبقه کارکر میباشد. اشتباه بزرگی مرتکب خواهیم شد اگر این جنبش وسیع توده ای را کنار بگذاریم، به این بهانۀ ‏شبه انقلابی که تنها مسئله اش پول بیشتر است. این بی اعتنائی آنارشیستی نسبت به احتیاجات ابتدائی توده های کارگری، یک ‏محتوای ارتجاعی را زیر پوشش انقلابی پنهان می کند. آن کسی که در جریان مبارزه همدوش توده نباشد، انقلابی نیست. آنچه ‏دقیقآ مشخصه عصر ما است این است که مبارزه برای حفظ وضعیت گذشته از تنگ نظری چارچوب سندیکائی فراتر میرود، زیرا ‏در مقابل کارگران، کارفرمایانِ متشکل و دولتِ بورژوا قرار گرفته اند. فقط آن کس شایسته عنوان انقلابی است که در پراتیکِ ‏مبارزۀ روزمره، توده ها را به سطح آگاهی کمونیستی ارتقاء دهد. در نتیجه، همین تلاشهای کاهش دستمزد و بدتر کردن شرایط ‏کاراست که باید در مرکز توجه سندیکاهای انقلابی قرار بگیرد. ولی نباید خود را در حد خواست بازگشت به شرایط گذشته کار ‏محدود ساخت.‏ .

پسا حمله -۱ : چه کسی درست می گوید؟ پوتین یا رئیسی؟ پی نوشت: ام. ک. بادراکومار به جزئیات قابل توجه دیگری نیز اشاره می کند. گفتگوی بین رئیسی و پوتین به درخواست رئیسی صورت گرفته بود همچنان که یک روز پیش از آن به درخواست امیرعبداللهیان گفتگوئی بین او و لاوورف وزیر امور خارجه روسیه انجام گرفته بود. نکته مهم‌تر اینکه یک روز پیش از این گفتگو نیز یک گفتگوی تلفنی بین نیکلای پاتروشف رئیس شورای امنیت ملی روسیه و همتای اسرائیلی وی تساچی هانگبی صورت گرفته بود. بادراکومار اشاره می‌کند که در گفتگوی بین رئیسی و پوتین مسأله تأکید دو رئیس جمهور بر «آتش بس فوری و کاهش آلام مردم غزه و دستیابی به حل دیپلماتیک و مسالمت آمیز بحران» نیز تأکید شد. دمیتری پسکوف سخنگوی ریاست جمهوری روسیه روز بعد از گفتگوی رئیسی و پوتین به گفتگوهای «سازنده» ای اشاره کرد که برای حل تنش تشدید شده در آسیای غربی در جریان هستند.

پسا حمله -۱ : چه کسی درست می گوید؟ پوتین یا رئیسی؟ جان هلمر روزنامه‌نگار آمریکایی مقیم روسیه در یادداشتی به مکالمه بین رؤسای جمهوری ایران و روسیه، رئیسی و پوتین، پرداخته و ضمن اشاره به تفاوت زمانی انتشار بیانیه ها از سوی دو نهاد ریاست جمهوری، تفاوت بسیار چشمگیری در نحوه انعکاس گزارش این گفتگو در سایتهای ریاست جمهوری دو کشور را به میان کشیده است. بیانیه دفتر ریاست جمهوری روسیه در ساعت ۱۵:۴۰ به وقت مسکو انتشار یافت و بیانیه دفتر ریاست جمهوری ایران در ساعت ۱۸:۰۸ به وقت تهران. با احتساب نیم ساعت تفاوت زمانی بین مسکو و تهران و تفاوت بین وقت تابستانی روسیه با وقت معمولی در ایران، فاصله‌ای یک ساعت و نیمه بین انتشار دو بیانیه هست. این می‌تواند امری عادی باشد و نشانگر کندی کار در دفتر ریاست جمهوری ایران. اما مضامین متفاوت دو بیانیه پرسشهایی را هم به میان می کشد. در بیانیه ریاست جمهوری روسیه آمده است:‌ «رؤسای جمهور دو کشور با جزئیات به گفتگو درباره وضعیت در خاورمیانه پرداختند که در نتیجه حمله هوائی اسرائیل به نهاد دیپماتیک ایران در دمشق و اقدام تلافی جویانه ایران به وخامت گراییده است. ولادیمیر پوتین اظهار امیدواری کرد که تمام طرفین با حساسیت خویشتنداری و به دور جدیدی از تقابل اجازه بروز ندهند که به معنای جنگیدن با عواقب فاجعه بار برای کل منطقه خواهد بود. در مقابل ابراهیم رئیسی تأکید کرد که اقدام ایران یک اقدام اضطراری و محدود بود. همزمان او تأکید کرد که ایران به تشدید بیشتر اوضاع علاقمند نیست. هر دو رهبر تأکید داشتند که مسأله حل نشده جدال فلسطین-اسرائیل ریشه تحولات جاری در خاورمیانه است. سپس هر دو رئیس جمهور توافق کردند که به مناسبات استراتژیک خود بپردازند و …». این روایت کرملین است. روایت دفتر ریاست جمهوری ایران اما متفاوت است. آنجا می خوانیم:... متن کامل در لینک زیر پسا حمله -۱ : چه کسی درست می گوید؟ پوتین یا رئیسی؟

🔻 کمونیست ها باید در مبارزات ِاولیه و جنبش های کارگری شرکت نموده و در کلیۀ اختلافاتی که بین کارگران و سرمایه داران ‏برای ساعت و شرایط کار و غیره به وجود می آید، جانب کارگران را بگیرند. کمونیست ها باید توجه زیادی به مسائل واقعی ‏زندگی طبقه کارگر بنمایند. آن ها باید به کارگران کمک کنند که به درک صحیحی از این مسائل برسند. آن ها باید توجه کارگران ‏را به آشکارترین سوءاستفاده ها معطوف نموده و آن ها را یاری دهند که خواست های خود را به شکلی عملی و مختصر فرموله ‏کنند. ...‏ 🔻 فقط از طریق اجرای روزانه ی وظایف و شرکت در کلیۀ مبارزات پرولتاریاست که حزب کمونیست می تواند به یک حزب ‏واقعی تبدیل شود. ...‏ ‏ 🔻 برای یک کمونیست اشتباه بزرگی خواهد بود که خواست های فعلی کارگران را، که به خاطر بهبودهای جزیی در شرایط کارشان ‏مطرح می شود، با دیده تحقیر بنگرد، و یا یک برخورد غیر فعال به این مبارزات ‌‎…‌‏ داشته باشد. ...‏ 🔻 خواست های کارگران هرچقدر هم کوچک و محجوبانه باشد، نباید برای کمونیستها به بهانه ای تبدیل شود که از شرکت در ‏مبارزات روزمره کارگران خودداری ورزند.‏ از: تز تشکيلات و ساختمان احزاب کمونيستی مصوبه کمينترن در 1921

فصلنامه مطالعاتی می نویسد "سرمایه طبعی ترسو دارد و از ناآرامی و کشمکش فرار می کند". این درست است اما تمام حقیقت نیست. سرمایه از فقدان سود همانقدر هراس دارد که طبیعت از خلاء. با سود مناسب، سرمایه شجاع می شود. با ده درصد مطمئن می شود و می توان آن را همه جا به کار گرفت؛ با 20 درصد به نشاط در می آید؛ با 50 درصد جسور می شود؛ برای 100 درصد تمام قوانین بشری را زیر پا له می کند؛ و با 300 درصد هیچ جنایتی نیست که از آن روگردان باشد، حتی اگر به قیمت طناب دار برایش تمام شود. اگر نا آرامی و کشمکش سود به همراه داشته باشند، هر دو را دامن خواهد زد. دلیل: قاچاق و تجارت برده. کارل مارکس به نقل از ت.ج.دانینگ، سرمایه، جلد 1، فصل 24

‏ در ستایش آموختن برتولت برشت ساده‌ترین چیزها را بیاموز! برای آنانی که زمانشان فرا رسیده است هرگز دیر نخواهد بود!‏ الفبا را یاد بگیر! کافی نیست؛ اما آنرا یاد بگیر! مگذار که سرکوفتت زنند!‏ شروع کن! تو باید همه چیز را بدانی! ‏ تو باید رهبری را به دست گیری.‏ ای آنکه در تبعیدی، یاد بگیر!‏ ای آنکه در زندانی، یاد بگیر!‏ ای زنی که در آشپزخانه‌ای، یاد بگیر!‏ آنکه شصت ساله‌ای، یاد بگیر!‏ تو باید رهبری را به دست گیری.‏ آنکه بی‌خانمانی، بدنبال مدرسه‌ای باش!‏ آنکه از سرما می‌لرزی، به دانش چنگ انداز!‏ ای گرسنه، برای کتاب دست دراز کن: آن یک سلاح ‏است.‌‎.‎ تو باید رهبری را در دست گیری رفیق، گریزان از پرسیدن نباش!‏ اجازه نده مجابت کنند!‏ خودت جستجو کن!‏ آنچه را که تو خود نمیدانی ‏ یعنی نمی‌دانی.‏ صورتحساب را خود جمع بزن این تویی که باید آنرا بپردازی‌.‏ انگشتت را روی هر رقمی بگذار و بپرس: این دیگر چیست؟ تو باید رهبری را در دست گیری.‏ سعید عطاپور

در شرایط کنونی این تناقضات، بیشتر از همه بارزانی‌ها و فعلا مستقیم و غیر مستقیم تمامیت اقلیم کردستان عراق را آچمز کرده و در شرایطی نامطلوب قرار داده است، بطوری که نه راه پس دارد نه راه پیش؛ طی شکایت حزب اتحادیه میهنی به دادگاه فدرال عراقی ، قانون انتخابات را بدین طریق که از دو حوزه انتخاباتی در اقلیم به ۴ حوزه انتخاباتی تغییر داده‌است (همچنین برای جلوگیری از آرای جعلی دولت مرکزی خواستار شفافیت و دریافت هویت رأی دهندگان است) که این به نوبه خود به ضرر کرسی‌های بارزانی در مجلس خواهد بود و باعث می‌شود که بارزانی‌ها ضمانت اشغال ریاست حکومت و پست نخست وزیری اقلیم که کابینه را تشکیل میداد را علی الحساب از دست بدهند. از همین روست که در مقطع حاضر تحریم انتخابات از جانب بارزانی‌ها یعنی پارت دموکرات از سر استیصال است نه امتداد قدرت سیاسی که این نیز به نوبه خود حاوی انکشاف تناقضاتی بزرگتر در چارچوب ساز و کارهای دولت فدرال عراق است و این ترجمان فروپاشی اقلیم است، یعنی به احتمال زیاد سنگربندی های درون حزبی اقلیم به اوج خود خواهد رسید و منجر به تشدید مرزهای تخاصم درون خاک کردایتی اقلیم می‌شود که با اینحال به سختی می‌توان چشم‌اندازی دراز مدت برای موجودیت آن قائل بود. از طرفی هم درباره موضوعیت پایان کردایتی در سطح اجتماعی، به تعویق افتادن حقوق و دستمزد فرهنگیان و کارمندان و طرح و ارائه شکایت به مجلس بغداد و دادگاه فدرال عراق-و نه سیستم قضایی اقلیم- نمونه گویایی باید باشد. البته فقط از داخل زون اتحادیه میهنی جرات اعتراض پیدا کردند، وگرنه همه حقوق بگیران اقلیم خواهان دریافت حقوق از دستگاه بانکی و اداری عراق هستند (که چنین هم شد و دستمزد جدید از طریق بانک های عراقی پرداخت شد). درباره مسئله تحریم کالای ایرانی باید گفت که این شیوه برخورد اینطور تصوری را به وجود می‌آورد که انگار ما دنبال سوسیال شوونیزم ایرانی هستیم و این برخلاف آن چیزی است که ما آنرا به عنوان خاورمیانه سوسیالیستی پذیرفته‌ایم و البته فراموش نشود این خاورمیانه سوسیالیستی رعدی در آشمان بی ابر نبوده‌است، بلکه هم محصول تدارک برای برپایی کمونیسم در آینده خاورمیانه است و هم ضرورت تاریخی آن برای نجات این منطقه و سعادت آن. بعنوان کمونیست ابتداً تنازعات ژئوپلیتیک نگرانی اصلی ما نیست بلکه ما این تحولات و تنازعات را بر بستر تاریخی و تاثیر و ترسیم نقشه راه آتی آن برای شناخت و پیشبرد مبارزات طبقاتی و جنبش کمونیستی توضیح و ارائه میدهیم.... متن کامل کردستان عراق، سری که پایین است (یک نظر و یک انتقاد)

کردستان عراق، سری که پایین است (یک نظر و یک انتقاد) بارزانی‌ها اگرچه‌ مستقیما دست‌نشانده غرب نبوده‌اند و یا توسط کودتا به قدرت نرسیده‌اند؛ اما به وضوح قابل مشاهده است از اینکه به خود می‌بالند مطیع و سرسپرده آمریکاییان هستند. از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجند هنگامیکه با فرستاده ویژه کاخ‌سفید روی فرش قرمز جلوی خبرنگاران گام برمی‌دارند. چه برقی درون چشمشان دیده می‌شود زمانی که در سازمان ملل متحد با رئیس سیا و کارمندان ارشد وزارت امورخارجه آمریکا پای صحبت صلح منطقه و مبارزه با تروریسم می‌نشینند. آنها موقع تصمیم‌گیری در حوزه روابط خارجی‌شان سلاخی شدن یک میلیون کورد را توسط مادلین آلبرایت به یاد نمی‌آورند. خب... ما در ایران، مسئول عقل و حافظه همسایگانمان را برعهده نداریم. تنها نظاره‌گر صرف این صحنه هستیم درحالی که آنها در لحظه‌ تصمیم‌گیری هایشان مدام گوشه‌چشمی به سفارت آمریکا و اسرائیل دارند. گفتگو بر سر خروج ارتش ایالات‌متحده از خاک عراق که بیش از دو دهه است از حضور آنها می‌گذرد، میان دولت مرکزی عراق و آمریکا با حمله هفتم اکتبر حماس به اسرائیل متوقف شده است. اگر دموکرات‌ها مجددا به کاخ سفید راه یابند یحتمل مذاکرات از سر گرفته خواهد شد اما چنانچه دونالد ترامپ که جدی‌ترین نامز جمهوریخواهان است به دفتر بیضی بازگردد تقریبا باید خروج آمریکا از عراق را عملی محال تلقی کرد. اطلاعاتی که از درون مذاکرات میان طرفین به بیرون درز کرده است به ما می‌گویند این خروج، فرایندی است که طی یک توالی زمانی انجام خواهد شد. همه جزئیات را طرف آمریکای تعیین خواهد کرد. محمد شیاع السودانی نخست‌وزیر عراق بارها به خروج ارتش ایالات‌متحده از کشور خود اشاره داشته است. او در این باره افزوده: دولت مرکزی و پارلمان عراق حاضر هستند بر تحقق این عمل پیش‌شرط‌های طرف آمریکای نیز را بپذیرند. این پیش‌شرط‌ها چیست؟ خروج آرام آرام و نه یکباره، و نه لزوما تمامی پایگاه‌های آمریکا از سراسر کشور.] آمریکا در تمامی حوزه‌های مهم عراق که به نقش او در منطقه ارتباط پیدا می‌کند دخالت مستقیم دارد. درست شبیه آناکوندای غول‌پیکری که دور طعمه خود پیچده است تا او را از نفس بیاندازد. مثلاً کل درآمد حاصل از نفت عراق در بانک‌های ایالات‌متحده نگهداری می‌شود. چنانچه شهرداری بغداد تصمیم داشته باشد برای ساخت یک سد از مهندسان چینی استفاده کند در این بین، قبل از هر چیز اجازه آمریکا واجب است در غیر اینصورت حساب بانکی آنها آزاد نخواهد شد که بتوانند از موجودی آن بهره‌ ببرند کما اینکه گروه مپنا که در بصره چند پروژه عظیم ساخت نیروگاه‌های برق را در سالیان اخیر برعهده داشته است با این مشکل مواجه بوده، در طرف دیگر، بعد از چند سال انتظار چند ماه گذشته ایران معافیت تحریمی دریافت کرد و در ادامه شاهد انتقال پول گاز و برق‌هایی که ایران به عراق ارسال کرده است بودیم. فرض کنید در عراق یک حرکت ضدامپریالیستی توده‌ای خودجوش شکل بگیرد. البته فقط فرض کنیم. آمریکا قادر است بدون صرف هزینه نظامی و غیره تمام جمعیت این کشور نفت‌خیز را تنها با مسدودسازی حساب‌های بانکی، با قحطی و سوءتغذیه مواجه سازد. در حال حاضر [دم عراق زیر چکش آمریکا است.] آیا باید تنها از راه گفتگو و دیپلماسی حضور نیروهای ارتش بیگانه کاهش یابد؟ آيا هر نوع حرکت افراطی و خشونت‌آمیز سوای درست بودن فی‌نفسه آن دست عراق را از پشت پای میز مذاکره می‌بندد؟ بارزانی‌ها، احمق مفید برای دشمن بارزانی‌ها مانع خروج آمریکا از کشور خود می‌شوند. مقام‌های سیاسی آنها مکررا تکرار می‌کنند که «کشور هنوز آبستن گروهک‌های مانند داعش، تروریست مذهبی و جنگ و ویرانی است؛ لذا طبیعتا تنها کسی که تا امروز ما را از چنگال این بربرها در امان نگه داشته سربازان ارتش ایالات‌متحده هستند. پس مخالف خروج آنها از اقلیم کردستان هستیم»..... یک انتقاد نکته اول این است که در کل و در شرایط حاضر بارزانی ها و وضعیت کنونی درون اقلیم دو مسئله جدا از هم نیستند، بلکه خود موجودیت این اقلیم با تمام احزاب متخاصم از اپوزسیون تا پوزیسیون درون اقلیمی باردار و حاوی این تضاد ها و تناقضات هستند که بعد از اتمام پروژه داعش و افول آمریکا و غرب در منطقه و جنگ اوکراین و شکست ائتلاف سه جانبه؛ کردها به رهبری پارتی- سنی‌ها- و جریان صدر از چارچوب هماهنگی (انتخابات ۲۰۲۲) به زمخت ترین شکل در برابر هم قرار گرفته‌اند.