𝗦 𝗜 𝗠 𝗞 𝗔 𝗟 𝗢 𝗡

چشمِ امید نداریم ز کِشت دِگران دلِ ما، دانهٔ ما؛ نالهٔ ما، ریشهٔ ما... _بیدل دهلوی

مقصود تویی و جز تو هیچ است _عطار

سفر از خویش چو کردی همه جا معراج است.

خدایا از شر توهّم توانمندی به تو پناه می‌برم.

لابد خیال کردی حواسم نیست ، تولدت مبارک‌ رفیق با کلی آرزوی خوب :))))

زمانی که پایم را از در زندان بیرون گذاشته و به طرف دروازه‌ای که به آزادی من منتهی میشد قدم زدم، می‌دانستم که اگر تلخی‌ها و نفرت‌ها را با خود از زندان بيرون ببرم، در بيرون زندان نيز زندانی خواهم بود ...! _نلسون ماندلا

و خودم را برداشتم، داخل بقچه چپاندم و راه افتادم. درنگ لازم نبود، غیر از من همه‌چیز ما را ترک کرده بود...

بقول مولانا: تا نشوی مست خدا، غم نشود از تو جدا

بعد از پر کشیدن برادرم اگه ازم بپرسن بزرگترین درس امسالت چی بود فقط اینو میگم : آدمی در نهایت تنهاست ! نه عشق ،نه پدر مادر، نه خواهر برادر،نه اقوام نه دوست هیییییچکس نمیتونه تا آخرین ایستگاه کنارت بمونه هرکسی تا ی مقصدی باهاته یکی زودتر یکی دیرتر... بالاخره تنها میمونی و باید آمادگی رویارویی با تنهایی خوفناک و تلخ رو داشته باشی پس یادبگیر تنها امیدت به خدا باشه ن بندگانش خوب زندگی کن خوبم به پایان برسون و در کنار عزیزانت از مسیر لذت ببر فقط حواست باشه همه اینا موقتا کنارتن ،اینا همسفراتن، ی جایی باید از هم جدا بشید و تو میمونی و اعمالت و خدات ،پس بیهوده نگذرون توشه راهتو بررسی کن ببین چی برداشتی چی کم و کسر داری با نهایت آمادگی باید پا بزاری تو این جاده که تهش ختم میشه به تنهایی :))