بی‌قــོ ــرار

امام حسینم..، ‏دردمندم، کربلا دوای من است ..

و اگر از من بپرسند زندگی چیست، من مانند طفلی بازمانده از جنگ که تنها اسم ناجی‌اش را از بَر است، نام تو را به زبان خواهم آورد، «امام حسینم».

از تمام دنیا قلبی حساس به او رسیده بود که می‌توانست بوی موسیقی‌ها را حس کند، صدای شخصیت‌های کتاب‌ها را تشخیص دهد، غم‌ نهفته در نقاشی‌ها را لمس کند و صحنه‌هایی از فیلم‌ها را جزو خاطرات خود بشمارد.

کاش فریاد انا المهدی‌ات از خلق برد هوش ..

شما هم اینجوری‌این که وقتی حس میکنین اونی که باهاتون صمیمی بوده، با یکی دیگه صمیمی تره، خود به خود از اون آدم فاصله میگیرید و دیگه نمیتونید مثل همیشه باهاش صمیمی باشید؟ یا من فقط اینجوری ام:)

منتظر روزیم که بیای بالا سرم و بهم بگی: انا علی الذی کُنتَ تُحِبُهُ، اون علی که سنگشو به سینه میزدی، منم🥹

از الان برای شهادت مولا یه غمی وجودمو گرفته

انسان گاهی لحظه‌هایی را پشت سر می‌گذارد که بعدها، وقتی به یاد بیاورد، از تاب‌آوری خودش تعجب می‌کند.

(: