آزمايشگاه تشخيص طبي و ژنتيک پزشکی دكتر يوسفي

🌓چرامفسدان مالی اغلب ظاهری مذهبی دارند؟ ▫️خالد رسول پور در رمان «قربانی» که شرح حضور «کورتزیو مالاپارته» خبرنگار ایتالیایی در جبهه‌های جنگ شوروی است، نویسنده شرح می‌دهد که چگونه یک گروهان ارتش آلمان، مردم یک دهکده‌ی شوروی را قتل عام می‌کنند. اما به محض خروج از دهکده، از پشت سر گلوله‌ای به سوی‌شان شلیک می‌شود. آلمانی‌ها برمی‌گردند و پس از کمی جستجو، پسرک ده ساله‌‌ی تفنگ به دستی را می‌یابند که تنها گلوله‌ی باقیمانده‌اش را به سوی آن‌ها شلیک کرده‌است. پسرک را نزد فرمانده‌‌ی فاشیست آلمانی می‌برند. فرمانده که شوخ‌طبع هم تشریف دارد، به پسرک می‌گوید: «چون یک کودکی، شانسی بهت می‌دهم تا از مرگ نجات پیدا کنی». و پس از نشنیدن جوابی از پسرک می‌گوید: «فقط یک چشم‌ من سالم است، چشم دیگرم مصنوعی است، اما با چشم سالمم مو نمی‌زند. اگر تو بگویی کدام چشمم مصنوعی است، می‌گذارم بروی!» پسرک فوراً می‌گوید: «چشم راستت مصنوعی است». افسر فاشیست که سخت تعجب کرده می‌‌گوید: «درست است. اما بگو از کجا فهمیدی؟ پسرک جواب می‌دهد: «فقط در چشم راستت کمی انسانیّت دیده‌می‌‌شود. فهمیدم که چشم خودت نیست»! و البته پسرک را همان‌جا تیرباران می‌کنند. نزدیک به چهار دهه است که برای استخدام و گزینش کارمندان دولتی و ارتقای اداری، علاوه بر مسایل عقیدتی، شرعی و اطلاعاتی، «ظاهر» آدم‌ها هم به شدت مورد تحقیق و بررسی قرار می‌گیرد. سیستم موجود گزینشی، معتقد است که آدم سالم و معتقد حتماً ظاهر ویژه‌ای هم باید داشته‌باشد. در این سال‌ها میلیون‌ها جوان و نوجوان به خاطر بلندبودن موی سر یا کوتاه‌بودن آستین پیراهن یا پوشیدن شلوار لی یا ناکامل‌‌بودن روسری و چادر، تنبیه و توبیخ یا از استخدام محروم شده‌اند. در هر اداره لیست بلندبالایی از ممنوعیت‌های پوششی به در و دیوار نصب کرده‌اند. و همه‌ی این‌ها برای جلوگیری از ورود افراد ناباب و نامسئول به نظام مدیریتی و اجرایی ِ کشور است. اما این روزها که چپ و راست، اخبار دزدی‌ها و اختلاس‌های کلان موسسات و شرکت‌ها و بانک‌ها، باکمی دقت به قیافه‌ها و تیپ‌های دزدان و اختلاس‌گران خالی از خنده و عبرت نخواهدبود. تقریباً همه‌ی این بزرگان، قیافه‌هایی به‌شدت مورد تایید نظام دارند: ریش‌هایشان، پیشانی‌های مهرخورده‌شان، تواضع و لبخند شیرین اسلامی‌شان، پیراهن‌های ساده‌شان، یقه‌های جمع و جورشان، انگشتری‌ها‌یشان و... همه حکایت از اعتقادات عمیق مذهبی و تعهدات شرعی‌شان دارد.این روزها در صورت‌های مسخ‌شده‌ی دزدان و اختلاس‌گران،«دنبال یک چشم مصنوعی» می‌گردم. اما انگار دیگر خیلی دیر شده و دیگر نشانی «از انسانیّت» در حدقه‌های وقیح ِ چشمان‌شان نمانده است. ▫️اندیشه ورزی https://t.me/+TxggDODfW_iNxzjv

🚫جامعه نابالغ ▫️فرهاد قنبری بلوغ در انسان به دو صورت اتفاق می‌افتد. یکی به‌صورت «بلوغ جسمی» است و دیگری به‌صورت «بلوغ ذهنی و فکری». «بلوغ جسمی» در سن و سال خاصی برای همهٔ انسان‌ها اعم از زن و مرد با تغییراتی در ویژگی‌های ظاهری و صدا و امثالهم ایجاد می‌شود. اما بلوغ «بلوغ ذهنی یا فکری» سن و سال خاصی نمی‌شناسد و گاهی برای فردی در سن بیست‌سالگی رخ می‌دهد و گاهی هم برای فردی تا هشتاد‌سالگی هم رخ نمی‌دهد و او با همان طفولیت و نابالغی ذهنی از دنیا می‌رود. در زمینهٔ بلوغ فکری و ذهنی، جوامع شباهت بسیاری به انسان‌ها دارند. برخی جوامع ممکن است با سن و سال کم به بلوغ ذهنی و فکری رسیده باشند و خودشان خوب و بد و خیر و شر خویش را تشخیص دهند و با اتکاء به خویشتن امورات خویش را سر و سامان دهند اما برخی جوامع با سن و سال کهن ممکن است از لحاظ فکری و ذهنی در دوران نابالغی و کودکی خویش مانده و در امورات مختلف نیاز به قَیم و تصمیم‌گیر داشته باشند. ▫️جامعهٔ نابالغ به‌مانند انسان نابالغ توان تشخیص خوب و بد خویش را ندارد و مدام منتظر است تا دیگران خوب و بدش را برایش مشخص کنند. ▫️جامعهٔ نابالغ به‌مانند کودک نابالغ خود ویرانگر است و اگر به‌حال خود رها شود ممکن است بلایای جبران‌ناپذیری را سر خود بیاورد. ▫️جامعهٔ نابالغ به‌مانند کودک نابالغ بهانه‌گیر و لجوج است و در تمام مسائل به‌دنبال مقصر نشان‌دادن دیگران و رفع مسئولیت از خویش است. ▫️جامعهٔ نابالغ به‌مانند کودک نابالغ مسئولیت کنش‌ها و گفتارها و کردارهای خود را بر عهده نمی‌گیرد و مدام به‌دنبال مقصر معرفی‌کردن دیگران است. ▫️جامعهٔ نابالغ به‌مانند کودک نابالغ مدام چشم و گوش و دهنش به چشم و گوش و دهن دیگران است و از خود اراده و سخن و فکر مستقلی ندارد. ▫️جامعهٔ نابالغ به‌مانند کودک نابالغ به‌آنی با یک آبنبات و شُکلاتی فریب می‌خورد و درعین‌حال توهم اعمال قدرت به دیگران را دارد. ▫️جامعهٔ نابالغ به‌مانند کودک نابالغ دمدمی‌مزاج است و تصمیماتش براساس احساسات آنی است و با تأمل و خردورزی رابطهٔ چندانی ندارد. ▫️جامعهٔ نابالغ به‌مانند کودک نابالغ همیشه دنبال دست و شانه‌های دیگران است تا به آنها تکیه کند. ▫️جامعهٔ نابالغ به‌مانند کودک نابالغ مدام به فکر مظلوم‌نمایی و جلب توجه دیگران است و تصور می‌کند که کل جهان شیفته و نگران اوست. ▫️جامعهٔ نابالغ جامعه‌ای است که توان پرسش‌کردن از امور طبیعی‌شده‌ را ندارد، از طفولیت و کودکی فکری خارج نشده، به بلوغ اندیشگانی نرسیده، عقل را معیار اصلی و سنگ‌ محک کردارهای خود نمی‌شناسد، با اوهام و خیالات و شعبده سعی در حل مسائل سیاسی و اجتماعی و... دارد و تعصب و جزمیت را جایگزین خرد و تفکر کرده‌است. 🔚 چنین جامعه‌ای تا زمانی که از کودکی و نابالغی و طفولیت خود خارج نشود، هیچگاه راه و مسیر درست خویش را نخواهد یافت ▫️اندیشه ورزی https://t.me/+TxggDODfW_iNxzjv

«سخن راست …» 🌳

🌱 فیلتر ذهنی و.... 📝 ساسان حبیبوند ما در برخورد با پدیده های اطراف، هیچ وقت دارای موضع خنثی و بی طرف نیستیم، بلکه با یک لنز یا فیلتر ذهنی به همه چیز نگاه می کنیم. این فیلتر تشکیل شده است از خواسته ها، احساسات، تجربه های شخصی و عوامل بسیار دیگر. آگاهی یافتن از این فیلتر به معنای پا گذاشتن به دنیای واقعیت هاست. مولانا معتقد است که اگر می خواهی واقعیت های عالم را ببینی، باید این شیشه ها را کنار بزنی.: آبگینه زرد چون سازی نقاب زرد بینی جمله نور آفتاب در شکن شیشه کبود و زرد را تا شناسی گرد را و مرد را برای مثال، شما حرفی را به من می زنید، خیلی ناراحت می شوم، همان حرف را به دوست دیگرتان می گویید، او ناراحت نمی شود. بالاخره این حرف بد بود یا بد نبود؟ پاسخ این است که من که ناراحت شدم فیلتر ذهنی داشتم و دوست دیگرتان فیلتر ذهنی نداشت. این فیلتر ذهنی، نوع نگرش ماست که می تواند زندگی مان را فلج کند و ضعف و بیماری و ناامیدی ایجاد کند. پیش چشمت داشتی شیشه کبود زان سبب عالم کبودت می نمود گر نه کوری، این کبودی دان ز خویش خویش را بد گو، مگو کس را تو بیش ما آدمیان بیش از آنکه ساکن دنیای بیرونی باشیم، ساکن دنیای ذهن خود هستیم. بنابراین برای اینکه در دنیای پر از مشکلات فراوان آسیب نبینیم، به جای اینکه به دنبال این باشیم که دنیا را فرش کنیم، باید کفش بپوشیم؛ یعنی نگرش و زاویه دید خود را اصلاح کنیم. ✓مثلث نگرش سه ضلع دارد: ● باور ● انتظار ● قضاوت 🔚اگر باورهای خود را باز تعریف کنیم، انتظارات خود را تعدیل کنیم و در قضاوت هایمان بازبینی کنیم، حس بهتری خواهیم داشت. این به معنی مثبت اندیشی نیست. نه مثبت اندیشی درست است و نه منفی  اندیشی.  مثبت اندیشی مایه خیال بافی و ساده لوحی است و منفی اندیشی عامل افسردگی و ناامیدی است. چشم ما باید واقعیت ها را ببیند، نه بیشتر و نه کم تر. اما نیمه خالی لیوان نباید ما را مایوس کند و نیمه پر به ما امید واهی بدهد‌. ▫️اندیشه ورزی https://t.me/+TxggDODfW_iNxzjv

اگر میخواهی با کشتن یک گوسفند اتفاقی خـوب برات رقـم بخوره پس بهتـره گـوسفند درون خودت را انتخاب کنی... ▫️اندیشه ورزی https://t.me/+TxggDODfW_iNxzjv