In Defence of Poesy

هشدار: اسپویل هانیبال. یه جا آلانا به هانیبال میگه این شراب سفید و ترافل باعث شدن بتونم تو فلورانس پیدات کنم. هانیبال میگه betrayed by good taste منم احتمالا باید بگم driven insane by good taste and empty pockets

It's like an statement of Innocence all the while a subtle indication of sexual attractiveness. Best of both worlds 😂😂😂

آیا میدونستید بعضی منتقدین ادبی میگن که داستان شنل قرمزی الگوریکال هست و در واقع سمبل های Innocence و sexual Desire و داره. میتونید شنل قرمزی و معادل گل رز تو شعر بلیک در نظر بگیرید و گرگه رو معادل کرم. و همچنین تو ادبیات و هنر یه راه نشون دادن این تقابل Innocence و sexual Desire آوردن رنگ سفید و قرمز باهم هست. معمولا گیشاها و مایکوها تو شینیون موهاشون یه کوشن قرمز میذاشتن (و میذارن) و پشت گردنشون و صورتشون و سفید میکنن و لب های قرمز صد البته.

His damn cheekbones are so high you can basically use them as mantelpiece

یه شعر معروف از بلیک که از سمبل رنگ قرمز استفاده کرده. تو ادبیات و هنر رنگ قرمز میتونه نماد passion, sexual Desire باشه. اینجا هم crimson joy همونه. Crimson میشه همون سرخ. پس شعر در اصل سمبلیکه و در واقع در مورد گل رز و کرم حرف نمیزنه 😂

The Sick Rose BY WILLIAM BLAKE O Rose thou art sick. The invisible worm, That flies in the night In the howling storm: Has found out thy bed Of crimson joy: And his dark secret love Does thy life destroy.

بلیک دوتا مجموعه شعر داره به اسم songs of Innocence Songs of experience و یه جورایی این دوتا مفهوم و مقابل هم معنی کرده. چیزی که بلیک ازش به عنوان Innocence یاد میکنه رو شاید بشه به ignorance و بی‌خبری تعبیر کرد. بلیک Innocence و مختص دوران کودکی میدونه، دورانی که بچه ها همه چی و با rose colored glasses میبینن، از ذات انسان و سیاهی ها خبر ندارن، آزادن، پیوسته کنجکاو و در حرکتن. در مقابل experience هست که مخصوص دوران بزرگسالیه که دیگه اون پرده های خوشبینی کنار رفتن و واقعیت دنیا و آدم هارو می‌بینیم

دنیا و بهشت دقیق ترجمه نشدن اینجا که بنظرم از وسعت مفهومی شعر کم کرده. چون جفتشون قبلشون a دارن، باید دنیایی و بهشتی ترجمه میشدن. بنظرم اینکه بلیک a آورده قبل هر دو کلمه میخواسته تاکید کنه منظور الزاما بهشت مسیحی و ابراهیمی نیست، دنیا هم الزاما فقط همین یه دنیا نیست. هر جفتش وابسته به دیدگاه بیننده‌ای اون گل و دانه‌ی شنه.